• وبلاگ : محجوب
  • يادداشت : بي چتر زير باران....
  • نظرات : 0 خصوصي ، 13 عمومي
    • ساعت ویکتوریا

    نام:
    ايميل:
    سايت:
       
    متن پيام :
    حداکثر 2000 حرف
    كد امنيتي:
      
      
     
    + مجتبي 
    هرگز يادم نمي رود روزهايي را که براي بهاري شدن روزگارم،در باغچه اي که نداشتم ريحان مي کاشتم...
    + آسمان عطش 

    سلام بزرگوار

    سال نو را خدمتتان پيشاپيش تبريك عرض مي كنم و انشالله سالي بهتر و پرخير و بركت برايتان آرزومندم.

    التماس دعا

    + آهو خانم 
    ندانم ، عاشقم ، مستم،چه هستم ؟
    + عاشق 

    سلام...

    با مطلبي در مورد جنايات صهيونيست ها در غزه به روز هستم....

    خوشحال ميشم سري بزنيد...

    يا علي

    + سيد 

    سلام محجوب عزيز

    ببخشيد دير خدمت رسيدم

    گرفتاري هاست ديگه

    بيشتر ميام انشاالله

    + يه بچه ملاتي 

    بابا عرفاني

    بابا غير سياسي

    بابا انتخابات كيلو چنده

    بابا بيا با هم دوست بشيم

    + سوگند 

    .................................................................................................

    .......................................................................

    .............................................

    .....................

    آپم با تولد وبلاگم

    .....................

    .............................................

    .....................................................................

    ..............................................................................................

    + مسافر 

    كاش راه گم نمي شد ... افسوس

    اربعيت عشق تسليت باد

    موفق باشيد

    + محمد پاي بست 
    سلام. اومده بودم خداحاظي ولي ديدم که شما هم راهي هستي انشاءالله وعده ديدار در کربلاي جبهه ها. يا علي
    + آهو خانم 

    تنها

    باز باران مي ايد و خاک سنگ فرش را مي شويد

    رد پاي مرا نيز باران خواهد برد

    تاريخ چه بي رحم است

    خاطرات همه را مي برد از سنگ فرش ذهن

    رد پاي مرا نيز باران خواهد برد

    + آسمان عطش 

    سلام اقا فاطمي

    چقدر زيبايت لحظه پركشيدن دل

    التماس دعا

    من هم به روزم.

    + مجتبي 
    آن روزهاي خيالي از زندگي سيرمان کرد
    اين بالهاي شکسته آخر زمين گيرمان کرد

    مانديم و مانديم و مانديم از کارواني که رفتند
    يک عمر حسرت نصيبي زان روزها پيرمان کرد